UNESCO Dünya Mirası statüsü için hazırlanmak artık başlı başına bir çalışma olarak kabul edilmektedir. Dünya Mirası Alanı statüsünü elde etmek küresel seviyede tanınırlık getirmekte ve söz konusu alandaki koruma bilincini ve kapasitesini göstermektedir. Adaylık için hazırlık çalışmalarının, özellikle problemli koruma geçmişi olan yerlerde, koruma bilincini ve kültürünü iyileştirdiği kabul edilmektedir. Planlama, restorasyon ve rehabilitasyon problemleri göz önüne alındığında Ankara kentinin Dünya Miras Alanı olarak adaylığı kent kimliği ve kültürü için yenilikçi bir yaklaşım getirebilir. Ancak UNESCO Dünya Mirası Alanı statüsünün edinilmesi ortak akla dayalı stratejik bir yaklaşım ve edinilmiş bir koruma bilgisi gerektirir. Ankara’nın Dünya Miras Alanı statüsüne uygunluğunun değerlendirilmesi için uygun bir yol haritası geliştirilmelidir. Bu makalede UNESCO koşulları ve kriterleri kullanılarak böyle bir yol haritası tanımlanmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Ankara, UNESCO, Dünya Miras Alanı, Adaylık, Paydaşlar, Yol haritasıPreperation for UNESCO World Heritage status has increasingly became a recognized activity in its own right. The achievement of World Heritage Site status brings recognition at global level and demonstrates the existence of conservation awarness and capacity at the site
concerned. It is acknowledged that the preperation for nomination itself improves conservation awareness and culture, especially in places with a problematic conservation background. In view of the problems of planning, restoration and rehabilitation of historical assets, the nomination of the City of Ankara as a World Heritage Site could bring about an innovative approach for urban identity and culture. Yet, the aquisition of UNESCO World Heritage Site status requires a strategic approach based on collective wisdom and acquired conservation knowledge. The evaluation of Ankara’s suitability for World Heritage Site status requires the development of an appropriate road map. This paper will attempt to define such a read map by using UNESCO requirements and criteria.