Kentsel nüfus artışı ve bununla birlikte kentsel büyüme ve yayılma, metropoliten kentlerin temel problemleri olarak görülmekte; kentlerin sosyal, ekonomik, mekânsal ve çevresel boyutlarıyla sürdürülebilirlik kavramı çerçevesinde nasıl ele alınması ve nasıl biçimlenmesi gerektiği konusunu gündemde tutmaktadır. Günümüz dünyasında sermayenin, kültürün ve yenilikçiliğin odağı ve milyonlarca insanın yerleşim alanı olan kentler aynı zamanda enerji tüketiminin ve çevresel kirliliğin temel aktörleri olarak da kabul edilmektedir. Günümüzkentlerinin sürekli genişleyen ve yayılan formları; arazi kullanımı, enerji ve çevresel kaynakların tüketimi açısından sürdürülemez olarak görülmektedir. Bu nedenle, sürdürülebilir kentler için kentsel gelişme modeli nasıl olmalıdır sorusu, gerek kuramcıların, gerekse politika yapıcıların ve uygulayıcıların gündeminde yer almaktadır. Bu noktadan hareketle bu çalışma, “sürdürülebilir kentler için çok merkezli kentsel gelişme modelinin bir araç olarak kullanılıp kullanılamayacağı” sorusuna mevcut yazın ve uygulamalardan hareketle cevap aramakta ve Ankara metropoliten kenti örneği üzerinden bir değerlendirme yapmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Çok merkezli gelişme, Sürdürülebilir kent, Kent formu, Metropoliten kent, AnkaraUrban population growth and the accompanying urban growth and expansion are seen as the main problems of metropolitan cities; this keeps the issues of how to consider the social, economic, spatial and environmental dimensions of cities within the framework of a concept of sustainability, and how to shape cities within this context, on the agenda. In today’s world, cities are accepted as the main hubs of energy consumption and environmental pollution, as centers of capital, culture and innovation, and as the places of residence of millions of people. Expanding and sprawling urban forms are seen as unsustainable in terms of land use, energy and the consumption of environmental resources. Thus, the question ‘How should the urban development model be applied to create sustainable cities?’ is on the agenda of theorists, politicians and practitioners alike. Taking these discussions into consideration, this study searches for an answer to the question of whether the polycentric urban development model can be used as a tool for sustainable cities by taking into account the current literature and practices, and evaluating the case of the Ankara metropolitan area.
Keywords: Polycentric development, Sustainable city, Urban form, Metropolitan area, Ankara